یونولیت,یونولیت سقفی,شرکت مادفوم



هر آنچه که لازم است که بدانید یونولیت چیست و در ارتباط با کاربردهای آن بدانید در این مقاله برای شما آورده شده است، با ما همراه باشید.

یونولیت چیست؟
کاربرد یونولیت ها به چه شکل است؟
استفاده از یونولیت در ساختمان و ساخت و ساز به چه شکل است؟
استفاده از یونولیت در بسته بندی ها به چه شکل است؟
استفاده های دیگر از یونولیت ها به چه شکل صورت می گیرد؟
نقاط قوت یونولیت چیست ؟
نقاط ضعف یونولیت چیست ؟
بازیافت یونولیت ها به چه شکل صورت می گیرد؟
آینده صنعت یونولیت سازی چگونه پیش بینی می شود؟

یونولیت چیست ؟
EPS (پلی استر فشرده) یا همانطور که بسیاری با نام تجاری آن یعنی یونولیت می شناسید ، محصولی بسیار سبک است که از دانه های پلی استر فشرده ساخته شده است و در ابتدا توسط Eduard Simon در سال 39 به طور تصادفی در آلمان کشف شد.
جنس یونولیت بیش از 95٪ هوا و فقط در حدود 5٪ پلاستیک است. ذرات پلاستیکی جامد یونولیت از استایرن مونومر ساخته می شوند. یونولیت به طور معمول یک ترموپلاستیک جامد در دمای اتاق است که می تواند در دمای بالاتر ذوب شود و برای کاربردهای دیگر مجدداً جامد شود. نسخه گسترش یافته پلی استایرن در حدود چهل برابر حجم گرانول پلی استایرن اصلی است.
کاربرد یونولیت ها به چه شکل است؟
فوم های یونولیتی به دلیل داشتن مجموعه ای عالی از خواص از جمله عایق حرارتی مناسب ، خواص میرایی مناسب و وزن بسیار سبک ، برای انواع مختلفی از کاربردها مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از یونولیت ها در مصالح ساختمانی گرفته تا انواع بسته بندی ها در طیف گسترده ای کاربرد دارد.
در حقیقت ، اکنون بسیاری از تخته های اسفنجی نیز از یونولیت به عنوان هسته فوم استفاده می کنند.

120

استفاده از یونولیت در ساختمان و ساخت و ساز به چه شکل است؟

یونولیت از نظر ماهیت بی اثر است و بنابراین هیچگونه واکنش شیمیایی به دنبال نخواهد داشت. از آنجا که به هیچ عنوان آفات تاثیری در ان ندارد ، می توان به راحتی در صنعت ساخت و ساز استفاده کرد. سلول های موجود در این موارد بسیار فشرده هستند ، بنابراین وقتی به عنوان ماده اصلی مورد استفاده قرار می گیرد ، آب کمی جذب می کند و باعث ایجاد پوسیدگی نمی شود.
یونولیت ها با دوام ، قوی و همچنین سبک هستند و می تواند به عنوان سیستم های عایق پنل ها برای نما ، دیوارها ، سقف ها و کف در ساختمانها مورد استفاده قرار گیرد ، همچنین به عنوان ماده شناور در ساخت ماریناها و پنتون ها و به عنوان پر کننده های سبک وزن در ساخت و سازهای راه و راه آهن نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

استفاده از یونولیت در بسته بندی ها به چه شکل است؟

یونولیت ها خاصیت ضد ضربه دارند و این امر را برای حمل و نقل وسایل شکننده مانند نوشیدنی ها ، مواد شیمیایی ، تجهیزات الکترونیکی و محصولات دارویی ایده آل می کند. عایق حرارتی و خاصیت مقاومت در برابر رطوبت آن برای بسته بندی مواد غذایی پخته شده و همچنین کالاهای قابل فساد شدن مانند غذاهای دریایی ، میوه و سبزیجات نیز مناسب می کند.

استفاده های دیگر از یونولیت ها به چه شکل صورت می گیرد؟

از یونولیت ها به دلیل نسبت مقاومت مثبت به وزن می توان در ساخت اسلایدرها ، ماکت ها و حتی تخته های سوراخ دار نیز استفاده کرد. استحکام یونولیت ها در کنار خاصیت ضد ضربه آن ، استفاده از آن در صندلی های کودکان و کلاه های دوچرخه سواری نیز موثر می سازد. همچنین دارای خصوصیت مقاومت در برابر فشرده سازی است ، به این معنی که یونولیت ها برای انباشت کالاهای بسته بندی ایده آل است. از یونولیت ها همچنین در نهالکاری در باغداری در باغچه ها برای ترویج هوادهی خاک نیز استفاده می شود.

نقاط قوت یونولیت چیست ؟

عایق حرارتی بالا
مقاوم در برابر رطوبت
بسیار بادوام
به راحتی قابل بازیافت است
همه کاره است
به راحتی با رزین اپوکسی لمینیت می شود
به اشکال ، اندازه ها و مواد فشرده سازی مختلف تولید می شود
سبک و قابل حمل
خصوصیات ضد ضربه ای بالا
مقاوم در برابر فشار
با چاپ یا برچسب گذاری هر برندی بر روی آن به راحتی حک می شود.

نقاط ضعف یونولیت چیست ؟

در برابر حلالهای آلی مقاوم نیستند.
نمی توان از ان ها در ترکیبات با فویل های عایق MPVC استفاده کرد.
بعضی از یونولیت ها از کلرو فلوروکربنها ساخته شده ایت که به لایه ازن آسیب می رساند
اگر با رنگ ها روغنی رنگ شود قابل اشتعال است
نگرانی های بهداشتی در مورد مواد شیمیایی استایرن موجود در لیوان های نوشیدنی های گرم یا مواد غذایی از جنس یونولیتی مطرح است.

بازیافت یونولیت ها به چه شکل صورت می گیرد؟

یونولیت ها کاملاً قابل بازیافت هستند و وقتی بازیافت شوند به پلاستیک پلی استایرن تبدیل خواهند شد. پلی استر فشرده شده با داشتن بالاترین نرخ بازیافت برای هر نوع پلاستیک و داشتن بخش قابل توجهی از پسماندهای شهری ، پلیمری سازگار با محیط زیست است.
صنعت یونولیت سازی در جهان بازیافت بسته بندی های یونولیتی را تشویق می کنند و بسیاری از شرکت های بزرگ جمع آوری و بازیافت یونولیت ها را با موفقیت انجام می دهند.
یونولیت ها را می توان به روش های مختلف مانند تراکم حرارتی و فشرده سازی بازیافت کرد و از آن ها می توان در کاربردهای غیر فومی ، بتن سبک ، محصولات ساختمانی استفاده کرد و دوباره در کف سازی های یونولیتی مجدداً مورد استفاده قرار گیرد.

آینده صنعت یونولیت سازی چگونه پیش بینی می شود؟

با توجه به تعداد قابل توجهی از برنامه ها ، یونولیت ها در نتیجه دامنه عالی از خواص مورد استفاده قرار می گیرد ، و آینده صنعت یونولیت سازی روشن است. در واقع یونولیت ها یک پلیمر مقرون به صرفه است که برای اهداف عایق بندی و بسته بندی بسیار مناسب است.


با توجه به مشکل خشکسالی و کمبود آب در سال­های اخیر، استفاده کنترل شده از منابع محدود آبی موجود اهمیت ویژه­ای دارد. راهکارهای متعددی به منظور تحقق این امر به کار گرفته شده که یکی از آنها مهار آب­های سطحی و ذخیره­سازی آن در مواقع پرآبی مانند فصل زمستان که کشاورزان آب مازاد در اختیار دارند، می­باشد. یکی از روش­های متداول ذخیره آب در کشورمان، احداث استخرهای ذخیره آب زمستانه است که آب ذخیره شده برای جبران کمبود در تابستان وارد چرخه آبیاری می­شود. اما یک مسئله مهم در خصوص این استخرها بحث تبخیر از سطح آب است که هدف از این تحقیق ارزیابی روشهای فیزیکی کاهش تبخیر از این استخرها با استفاده از قطعات یونولیت می­باشد. به همین جهت تأثیر این نوع پوشش با سطح پوشش 90 درصد در کاهش میزان تبخیر بررسی شده و به کمک­ داده­های تبخیر که مستقیما از تشت­های تبخیر (با پوشش و بدون پوشش) و به مدت 2 ماه در منطقه از شهرستان اردکان استان یزد به صورت روزانه مستقیما اندازه گیری شده و با استفاده از مقادیر میانگین و مجموع میزان تبخیر دو ماهه و مقایسه آنها با یکدیگر، کاهش تبخیر از تشت با پوشش یونولیتی برابر 6/51 درصد بدست آمد که نشان دهنده مناسب بودن این پوشش برای جلوگیری از هدر رفت آب کشاورزی می­باشد.

خشکسالی ده ساله اخیر ایران پدیده­ای است که تاکنون خسارات بسیاری را به منابع آبی ایران و بدنبال آن به کشاورزی و اقتصاد ایران وارد کرده است. با توجه به مشکل کم آبی در اغلب مناطق روستایی استان، برنامه­ریزی برای استفاده بهینه از منابع آب دارای اهمیت ویژه­ای می­باشد. علاوه بر تدابیری که جهت تقویت و تغذیه سفره­های آب زیرزمینی اندیشیده می­شود، منابع آبی محدود موجود از قبیل چشمه، قنات یا چاه که با دبی­های اندک جهت زیر کشت بردن اراضی مورد استفاده قرار می­گیرند، ضرورتت ذخیره­سازی و احداث منابع و استخرهای ذخیره آب و مهمتر از آن حفظ ذخایر ارزشمند آبی با کاهش میزان تبخیر از سطح آب این استخرها را نمایان می­سازد.

لذا، یکی از گزینه­های پیش رو در مناطقی با شرایط فوق الذکر که میزان آب در دسترس کم می­باشد­ و یا اراضی زیر کشت دارای فاصله زیادی از محل تامین آب هستند، ذخیره سازی آب جهت مصرف براساس برنامه همراه با چاره اندیشی در کاهش اثرات تبخیر از سطح آب استخرها می­باشد.

محدودیت منابع آب و خشکسالی های اخیر باعث شده تا کشاورزان نسبت به استفاده مناسب از منابع در اختیار آب کشاورزی دقت بیشتری نموده و سعی نمایند به سوی مصرف بهینه گام بردارند. در این راستا، ذخیره­سازی آب در استخرها یکی از مواردی است که مورد توجه واقع شده و این خود یکی از راهکارهای استفاده بهینه از منابع آبی است ضمن اینکه انتخاب نوع استخر بستگی به شرایط منطقه، دبی منبع آب، حجم آب مورد نیاز، مصالح قابل دسترس و نیز امکانات فرعی و اقتصادی دارد. از دیگر موارد تعیین کننده در انتخاب محل احداث استخر، حجم ابنیه احداثی است که این موضوع از یک طرف به میزان دبی منبع تامین آب و از سوی دیگر به سطح اراضی، مسائل اجتماعی و زیست محیطی در تعیین ابعاد، شکل و حتی نوع سازه موثر است. هرچه عمق استخر بیشتر باشد سطح تبخیر کاهش می­یابد. البته این مسئله به ارتفاع ورودی آب به استخر، وضعیت اراضی پایین دست جهت آبیاری و همچنین روش آبیاری مرتبط می­باشد. عمق استخرها معمولاً بین یک تا پنج متر انتخاب می­شود. با وجود داده­ها و اطلاعاتی که به صورت تئوری در زمینه تبخیر و چگونگی کنترل آن ارائه شده است، اما تلاش گسترده و قابل توجهی در راستای عملیاتی نمودن کنترل و کاهش اثرات تبخیر انجام نگرفته است. صرفه جویی اقتصادی حاصل از کاهش تبخیر به عنوان اساسی­ترین خصیصه در آینده آبیاری و حفظ منابع آب مورد توجه خواهد بود که می­توان به کاربرد دانش کنترل و کاهش تبخیر در استخرهای ذخیره آب کشاورزی اشاره نمود. (فهیمی راد، 1390).

در کشور ایران پتانسیل تبخیر بسیار بالا و قابل توجه می­باشد. طبق آمارهای سازمان هواشناسی در حالیکه متوسط بارش باران در ایران برابر 251 میلیمتر است، از این میزان بارش حدود 0 میلیمتر آن تبخیر می­شود که مشخص است این رقم، بسیار بالا و نگران کننده می­باشد. طبیعی است هر چه بتوانیم به کاهش این میزان تبخیر در مزارع، کانالهای انتقال، سدها، استخرها و …. کمک کنیم به بهبود وضعیت بهره­وری آب در کشور منجر خواهد شد. (کردوانی، 1390).

البته روش­های مختلفی توسط محققین بر روی کاهش تبخیر اعمال شده است که در تحقیقات انجام شده در دانشکده کشاورزی منابع طبیعی گرگان با استفاده از تشت­های تبخیر کلاس A و با مقایسه روشهای فیزیکی و شیمیایی کاهش تبخیر، کاهش میزان تبخیر به روشهای شیمیایی در حدود 55- 40 درصد و روشهای فیزیکی نیز بین 55- 30 درصد بدست آمد (پیری  و همکاران 1389). در خصوص مخازن آبی که در یک صحرای باز و عریان قرار دارند با توجه به این که هوای گرم روی مخازن توسط آب جذب انرژی شده و به افزایش تبخیر می­انجامد می­توان با کاشت گیاهان در اطراف مخازن تا حدی شدت تبخیر را مهار نمود. (قراری و آل محمد 1386).

استفاده از الکل­های استریل الکل، استثاریل الکل برای کاهش تبخیر از منابع بزرگ می­باشند و دوره دوام آنها یک تا دو روز است و استفاده از تک لایه­ها میتواند تبخیر را تا میزان 40 درصد کم کند اگر حد اکثر سرعت جریان باد 8 کیلومتر بر ساعت باشد و میتواند بین 10 تا 20 درصد تبخیر را کاهش دهد اگر حداکثر سرعت جریان باد 30 میزان 33 درصد از تبخیر آب می­کاهد (کاویانپور و همکاران 1388).

از ترکیب هگزادکانول و هیدروکسید کلسیم و اندکی سیلیس نیز ماده­ای تهیه می­شود که به میزان 40 درصد در کاهش تبخیر کارایی دارد (Obrien ، 2006). البته تحقیقات نشان داده است که الکلهای هگزادکانول و اکتادکانول برای کاهش تبخیر از مخازن بزرگ مناسب می­باشند ولی دوام آنها 2-1 روز بیشتر نخواهد بود. (Barens، 2007).

با پخش استیل الکل به عنوان یک پوشش شیمیایی بر روی سد و استخرها و با اندازه گیری مستقیم تبخیر از سطح آب، می­تواند حدود 20 درصد از میزان تبخیر را کاهش داد (Knights ، 2005).

باید در نظر داشت که تبخیر از تشت ممکن است تفاوتهای چشمگیری در برآورد تبخیر نسبت به اندازه گیری مستقیم تبخیر از سطح آبهای آزاد داشته باشد که به مساحت مخازن و میزان سختی آب نیز وابسته است (Ernani ، 2000).

در استفاده از پوششهای معلق و شناور و اندازه گیریهای میدانی بر روی سدهای مخزنی و مخازن آب آشامیدنی جهت کاهش تبخیر، باید به این نکته توجه کرد که برای حفظ کیفیت آب و سلامت آبزیان در مخازن بیش از یک کیلومتر مربع، مطالعات باید یکساله انجام پذیرد (Xi Yao et al ، 2010). با بررسی اثر میدان مغناطیسی روی کاهش تبخیر آب نشان داده شده است که این میدان باعث کاهش هدایت الکتریکی آب و متناسب با شدت جریان باعث افزایش میزان تبخیر آب (حتی پس از تقطیر) شده ضمن آنکه بر روی کیفیت آب نیز تأثیرگذار می­باشد. (Hulisz et al ، 2007).

در این مقاله با کمک داده­های مختلف اندازه گیری شده در محل مورد تحقیق (بخش عقدا از توابع شهرستان اردکان) میزان کاهش تبخیر آب با استفاده از پوشش یونولیتی مورد سنجش قرار داده شده است.

مواد و روش­ها

موقعیت محل تحقیق:

منطقه مورد تحقیق و مطالعه در یکی از استان­های کویری کشور ایران یعنی استان یزد (شکل 1) و در بخشی از بخشهای شهرستان اردکان (شکل 2) به نام بخش عقدا و در دهستان مجاور آن نارستان (شکل 3) واقع شده است. بخش عقدا یکی از بخشهای شهرستان اردکان دارای وسعتی معادل 3535 کیلومتر مربع در شمال- غرب شهرستان با مرکزیت روستای عقداء واقع گردیده است. بخش عقدا از سمت شمال و غرب به شهرستان نائین، از سمت جنوب به شهرستانهای میبد و صدوق و از سمت شرق به بخش مرکزی شهرستان اردکان محدود می­شود.

یونولیت
روش انجام تحقیق

روش انجام مشاهدات در این تحقیق براساس تجربیات و اصولی است که در مراکز مهم  تحقیقاتی نیز اعمال می­شود. از جمله روشهای اندازه گیری تبخیر در ایستگاههای تحقیقاتی هواشناسی، کاربرد تشت تبخیر کلاس A می­باشد که از نوع گالوانیزه به ابعاد قطر 1210 میلیمتر و عمق 250 میلیمتر بوده و در روی سکویی که 15 سانتیمتر از زمین ارتفاع دارد مستقر می­شود و برای جلوگیری از مصرف آب داخل تشت توسط حیوانات روی آن را با توری فی می­پوشانند (قراری و آل محمد ، 1386).

ساده­ترین، متداول­ترین و عملی­ترین روش برای تعیین مقدار تبخیر، استفاده از تشتک تبخیر است. منظور از تشتک تبخیر یک ظرف استوانه­ای شکل است که معمولا از آهن گالوانیزه بدون رنگ ساخته شده که آن را از آب پر نموده و در معرض تابش اشعه خورشید قرار می­دهند و مقدار تبخیر را بر حسب ارتفاع اندازه می­گیرند. در کشورهای مختلف از ابعاد متفاوتی برای تشتک تبخیر استفاده می­نمایند. برای نمونه در شوروی سابق و بعضی از کشورهای بلوک شرق، از تشتک­هایی استفاده می­کنند که مساحت آنها 3000 سانتیمتر مربع است. در آمریکا از تشتک تبخیر استاندارد که توسط اداره هواشناسی آن کشور پیشنهاد شده است که از نوع کلاس A شکل 4 می­باشد. (محمدی، 1381).

برای اندازه گیری مقدار تبخیر از یک خط کش مدرج که در کنار تشتک نصب شده و یک قطعه ف که در انتها به قلاب سوزنی شکل وصل است و روی خط کش بالا و پایین می­رود، استفاده می­شود. مقدار تبخیر روزانه از اختلاف ارتفاع آب در روز قبل و روز اندازه گیری، با توجه به تصحیحی که برای بارندگی لازم است (اگر در روز اندازه گیری، بارندگی اتفاق افتاده است ارتفاع بارش را به اختلاف ارتفاع اضافه می­نمایند) محاسبه می­گردد.

یونولیت

شکل 4: نمونه­ای از تشت تبخیر کلاس A

تشتک­های تبخیر رادر موقعیت­های مختلفی از نظر محل استقرار قرار می­دهند که به ترتیب تشتک زمینی (Sunken pan)، تشتک تبخیر سطحی (surface pan) و تشتک تبخیر شناور (Floating pan) می­نامد. اطراف تشتک تبخیر سطحی باید محیطی آزاد و باز وجود داشته باشد که از جریان طبیعی هوا، باد، جلوگیری ننماید و به علاوه در هیچ زمانی در معرض سایه درختان و یا ساختمان­ها و احیاناً سایه کوه قرار نگیرد. برای کار گذاشتن این تشتک­ها از قطعات چوبی تراورس مانند، استفاده می­شود تا تشتک، در تماس مستقیم با خاک قرار نگیرد. در این نحوه قرار دادن تشتک، تبادل حرارتی از دیواره­های تشتک به حجم آب صورت می­گیرد. این تشتک­ها از متداول­ترین نوعی است که همواره استفاده می­شود.

برای تبدیل آمار و ارقام مربوط به تشتک بخیر، به نتایج قابل استفاده در دریاچه شد. در دریاچه سد، از ضریبی استفاده می­شود که اصطلاحاً به ضریب تشتک معروف است. بر حسب تعریف، ضریب تشتک عبارت است از نسبت بین مقدار تبخیر در دریاچه و مقدار تبخیری که از تشتک تبخیر، به جو انتقال یافته است. با توجه به این مطلب که همواره مقدار تبخیر از تشتک بیشتر از تبخیر از سدها و دریاچه­ها است، ضریب تشتک همواره عددی کمتر از یک است و در بهترین شرایط به حد و حدود 95 درصد می­رسد. مقادیر ضریب تشتک برای تشتک کلاس A آمریکایی در محدوده­ای حول عدد 77 /0 پراکنده شده­اند، که بعضی از این مقادیر که توسط محققان اندازه گیری شده به شرح ذیل می­باشد.

(1971) Allen & Crow      ضریب 76 درصد

(1972) Ficke                    ضریب 76 درصد

(1984) Duru                     ضریب 79 درصد

میانگین ضریب تشت =  77 درصد

لازم به ذکر است که از این به بعد تا برای اختصار از کلمه تشت» استفاده خواهد شد: تشت Ao ، تشت Au .

با توجه به اینکه هدف اصلی بررسی و ارزیابی کاهش تبخیر با استفاده از پوشش فیزیکی یونولیتی می­باشد، بنابراین داده­های تشت تبخیر، بدون هیچگونه پوششی با نامهای که از میانگین آنها به نام Ao به عنوان ورودیها در نرم افزار استفاده شده و داده­های با پوشش یونولیتی و با نام ورودی Au به نرم افزار معرفی گردید. سطح پوشش تشتهای یوتولیت 90 درصد در نظر گرفته شده و اندازه گیری­ها روزانه بوده و به مدت 62 روز از 11 فروردین 1392 تا 10 خرداد 1392 ادامه داشت.

داده­های مشاهداتی از تشتهای تبخیر و اطلاعات دریافتی از هواشناسی شامل موارد زیر می­باشند:

1- میزان تبخیر از تشت بدون پوشش (Ao) شامل سه نمونه و همراه با میانگین داده­ها

2- مقادیر تبخیر از سه تشت با پوشش یونولیتی (Au) با سطح پوشش 90 درصد همراه با میانگین داده­ها 10 درصد باقی مانده جهت حفظ محیط زیست آبزیانی که معمولا در استخرها پرورش داده می­شوند تا بخش از نور خورشید به سطح و داخل آب نفوذ یابد (مدیریت شیلات جهاد کشاورزی، 1390)

معمولا در فصل زمستان آب به استخرها وارد شده و در حال ورود و خروج می­باشد و از دهه اول فروردین دیگر آبی به استخرهای ذخیره وارد نمی­شود و تا شروع دهه دوم خرداد نیز این راکد بودن آب ادامه دارد و از این زمان به بعد به تدریج آبهای ذخیره شده وارد چرخه آبیاری شده که اوج خروجی آن در تیرماه و مرداد می­باشد، بنابراین در طول این مدت دو ماهه راکد بودن آب موضوع کاهش تبخیر دارای اهمیت ویژه­ای می­باشد (مدیریت آب و خاک جهاد کشاورزی، 1389). در جدول شماره­های 1 و 2 داده­ای اندازه گیری شده از تشتهای تبخیر بدون پوشش و با پوشش یونولیتی نمایش داده شده­اند (تبخیر از تشت بدون پوشش (AO) و تبخیر از تشت با پوشش یونولیت (Au).

جدول 1: مقادیر عددی تبخیر از تشت­ ها (اولین روز اندازه گیری از 11/1/92 می­باشد).

یونولیت

جدول 2: میانگین داده­های تشت­های Ao ، Au

یونولیت

نتایج و بحث

با محاسبه مجموع میزان تبخیرها در طول مدت مشاهدات برای هر یک از نمونه­های بدون پوشش و با پوشش و محاسبه نسبت و درصد هر یک از مقادیر نسبت به یکدیگر میتوان درصد کاهش تبخیر تشت­های پوشش دار را محاسبه نمود:

بنابراین:

یعنی میزان تبخیر تشت یونولیتی، 484/0 تبخیر بدون پوشش است.

در نتیجه میزان کاهش برابر است با: که با تبدیل به درصد میزان کاهش تبخیر تشت با پوشش یونولیتی Au نسبت به تشت بدون پوشش Ao برابر است با 6/51 درصد.

پس با این وجود میزان کاهش تبخیر یا پوشش یونولیتی برابر است با 6/51 درصد.

– با توجه به نتیجه بدست آمده از داده­های تشت­های تبخیر با توجه به مجموع سطوح استخرهای ذخیره آب در بخش عقدا که 10000 مترمربع خواهد شد، میزان تبخیر از سطح این استخرها برابر با  ،  یا حدود  مترمکعب در روز خواهد شد که در ماه حدود 3400 مترمکعب و در سال حدود 40800 مترمکعب تبخیر بدست می­آید. اما با نصب همین پوشش ساده یونولیتی و کاهش 62/51 درصدی تبخیر سالانه از هدر رفت 21000 مترمکعب آب جلوگیری شده است. قابل عنوان است که در این سالهای خشکسالی، جهاد کشاورزی برای خرید و حمل جهت رساندن آب به باغات در معرض خشک شدن و همچنین احشام دامداران طبق یکی از قراردادهای سال 1392 به ازای هر تانکر 10 متر مکعبی 000/800 ریال پرداخت نموده است.

با یک حساب سر انگشتی ارزش حفظ این میزان آب حاصل از کاهش تبخیر با یونولیت در این بخش و دهستان نیمه کویری برابر است با : 2100 = 10/21000 یعنی معادل 2100 تانکر آب که با احتساب هر تانکر 800 هزار ریال مبلغی حدود 2100 * 000/800 = 000 / 000/ 680 / 1 ریال و با احتساب قیمت هر متر مربع یونولیت10000 ریال در سطح 10000 مترمربع استخر با پوشش 90 درصد هزینه کسر شده معادل 000/000/90 ریال بدست می­آید که مبلغ خالص برابر است با 000/000/590/1 ریال.

پس به ازای هر هکتار استخر ذخیره آب کشاورزی با استفاده از پوشش یونولیتی می­توان 000/000/590/1 ریال صرفه جویی کرد.

پیشنهادات:

* ساخت استخرهای ذخیره آب کشاورزی با توجه به مازاد بودن آب زمستانه یک ضرورت می­باشد اما با توجه به شدت تبخیر زیاد در ایران و خصوصا مناطق کویری مثل یزد تلاش در خصوص کاهش تبخیر از سطح استخرها نیز اجتناب ناپذیر خواهد بود.

با توجه به در دسترس بودن و به صرفه بودن قطعات یونولیتی و عدم انجام واکنش های شیمیایی بر آب کشاورزی یکی از گزینه های مهم در پوشش دار نمودن سطح استخرها استفاده از این قطعات به صورت شناور می­باشد.


مقایسه تطبیقی انواع سقف های یونولیت بکار رفته در ساختمان شهر ارومیه

هدف از بررسی پیش رو مقایسه تطبیقی انواع سقف­های بکار رفته در ساختمان­های شهر ارومیه، که محقق با یک بررسی کتابخانه­ای، به تفسیر و تحلیل نتایج به دست آمده پرداخته است، با توجه به یافته­ ها، می­توان بیان داشت، در قدیم سقف ­های ارومیه از نوع تیرستونی بوده و در طرح­های جدید از بتن آرمه ­ها استفاده می­گردد که با وجود یونولیت کاچویی در میان تیرچه ­ها و بتن و آرماتور، باعث افزایش قدرت سقف، از بابت تحمل وزن، به علت قطور بودن و عایق صدا و حرارت بودن، به دلیل دو یا چندجداره بودن و وجود یونولیت و سبک بودن به دلیل پر کردن فضایی درونی با یونولیت، می­باشند.

این انسان از همان ابتدا به دنبال سرپناه و مامنی برای خود بوده و این امر در ابتدا به صورت زندگی در غارها صورت گرفته و بعدها با یک سری مکان­یابی­های خاص که نسبت به جاهای دیگر برتری داشته سکنی گزیده و به همین روال به گذراندن زندگی خود تا به امروز ادامه داده که منجر به پیدایش شهرنشینی شده است اما آن مسئله­ای که به چشم نمی­خورد ایجاد ساخت و سازهای گوناگون در سطح شهرها بدون در نظر گرفتن مسئله­ی اقلیم و آسایش انسان­ها می­باشد که نمونه­ی آن­ها عدم هماهنگی مصالح و عدم جهت گیری درست آن­ها طبق زاویه مناسب آفتاب و جهت باد و … می­باشد که به علت عدم آگاهی موجبات عدم آسایش ساکنین می­شود. ما در معماری به غلط از معماری فرهنگ غرب تقلید کرده­ایم و آن را با کیفیتی نازل­تر اجرا نموده­ایم در حالی که درباره­ی ایجاد آن آگاهی کافی نداریم. عدم استفاده صحیح از انرژی موجب اتلاف انرژی شده که این امر در این شرایط که با بحران انرژی و هزینه ­های گزاف روبه رو هستیم مسئلهای مشکل ساز به نظر می­رسد (رازجویان ۱۳۸۸).

به همین علت مواد و مصالح دارای بار معانی نمادین نیز هستند. آن­ها می­توانند ثروت را القاء کنند یا تنگدستی را، زودگذر بودن را یا طولانی بودن را و خصوصی یا عمومی و سرانجام صنعتی یا پیشه ورانه بودن را. بدین ترتیب مصالح ساختمانی بالقوه در بردارنده مفهوم­اند. بررسی مصالحی چون سنگ، سیمان، چوب، آهن یا پارچه، نشان از آن دارد که این دلالت­های مفهومی با فرهنگ و فن آوری تکامل یافته­اند. 40-50 سال پیش دامنه انتخاب مصالح معماران در کشورهای پیشرفته به بیش از یک صد نوع نمی­رسید، در حالی که در زمان حاضر معماران باید مصالح مورد نظر خود را از میان یک میلیون ماده مختلف انتخاب کنند. همین امر انتخاب و کاربرد مناسب مصالح را با دشواری­های زیادی روبه رو می­کند، زیرا هرچه تعداد مصالح بیشتر باشد، فرآیند انتخاب آنها پیچیده­تر و بالطبع هزینه اولیه گزاف­تر خواهد بود. در کاربرد مصالح، همیشه باید کشوری را که در آن معمار به تجربه می­پردازد، فن آوری ساختمانی آن کشور و معیارهایی را که مردم آنجا به کار می­بندند، در نظر داشت. این واقعیت که معماران در کشورهای جهان سوم یا در کشورهای کمتر توسعه یافته به مصالح بسیار معدودی دسترسی دارند، تفاوت زیادی میان این دو دسته را آشکار می­سازد. با چنین نگرشی تنها در صورتی می­توان از معماری در مقیاسی جهانی سخن به میان آورد که تمام گونه­ ها، اجزاء و تعداد و شیوه­ های کاربرد مصالح مدنظر قرار گیرند. بنابراین موضوعات کلی سازه بخصور در پوشش سقف­های ساختمانی، در فن آوری ساختمان و مصالح، عاملی اساسی به حساب می­آیند (فرح،۱۳۸3).

فناوری قاب­های سازه­ای هدیه مهندسان به معماران بود که با استفاده از آن، محدودیت­های طراحی معماران کاهش یافت ودیگر اجباری به داشتن و تکرار دهانه­ های کوچک، رعایت تقارن و نظم در پیکربندی، کاهش جرم در طبقات بالا و کاربرد دیوارهای ضخیم و حجیم نبود و عناصر سازه­ای ساختمان­ها را می­شد تا حدی باور نکردنی نازک و ظریف گرفت و تیرها و نماها را با ایمنی کنسول کرد، فناوری جدید، سبک بین المللی را در معماری به ارمغان آورد و در پی آن معماران مشتاقانه­ ایده ­های نوینی پدید آوردند (مقیمی اسکویی، ۱۳۸۵) بدین منظور، با توجه به جایگاه سقف­ها مطالعه پیش رو جهت پاسخ به هدف مقایسه تطبیقی انواع سقف­های بکار رفته در ساختمان­های شهر ارومیه مورد اجرا قرار گرفته است.

روش تحقیق:

بررسی پیش­رو به منظور صرفه جویی در انرژی و هزینه ­های متحمله از سقف ساختمان­های شهر ارومیه می­باشد که به شیوه کتابخانه­ای مورد بررسی و اجرا قرار گرفته است و در نهایت نیز به جمع بندی توصیفی نتایج پرداخته شده است.

اهمیت و ضرورت تحقیق

علائمی که از خانه­ های اولیه انسان به دست رسیده­اند و نیز طرح­هایی که برای ساختن فضای امن در زمینه­ های گوناگون (از کارخانه تا بیمارستان، از کتابخانه تا تماشاخانه و …) به دست ما می­رسند، نشان دهنده آن هستند که انسان برای تحقق بخشیدن به فضایی که بدن نیاز دارد، ناچار به تغییر شکل، تغییر مکان و ترکیب کردن ماده است. در ساده­ترین شکل خانه­سازی، انسان نیازمند به سرپناه، حجم بزرگ و بی شک زمین را به تناسب اندازه ­های خویش می­کاود و موادزائد کاویده شده را دور می­ریزد و برعکس هنگامی که می­خواهد روی زمین مسطح سرپناهی را بنا کند، ناچار است با استفاده از مصالح بر کنده از جاهای مختلف، ستگاه خود را شکل دهد.به بیان بهتر، ترکیب مواد و مصالح ساختمانی عملی است به منظور آفریدن حجمی پایدار که بتوان در درونش زیست ( ملکی، ۱۳۸۳).

اهداف:

هدف از بررسی پیش رو مقایسه تطبیقی انواع سقف­های بکار رفته در ساختمان­های شهر ارومیه می­باشد. در پی این هدف اصلی، اهداف ویژه زیر دنبال می­گردد.

۱- بررسی خصوصیات سقف­های بکار رفته در ساختمان­های شهر ارومیه

۲- بررسی روش­های صرفه جویی در انرژی و هزینه مربوط به سقف­ها در بناهای شهر ارومیه

ادبیات بررسی

سقف­های ساختمانی و مصالح بکار رفته در آن، انواع مختلفی دارند که به اختصار در زیر به آن می­پردازیم:

۱) پوشش سقف به وسیله تیرهای چوبی

این نوع پوشش قبلاً در بیشتر شهرها رواج داشت. چون چوب در اغلب شهرها بوده و هزینه ساختمان را به خودی خود کم می­کرد. همچنین نوع پوشش در شهرهای مختلاف نیز تفاوت داشت. این نوع پوشش می­تواند به دو طریق انجام شود. در طریقه اول، بعد از اینکه دیوارهای ساختمان به زیر و پوشش می­رسید، پس از ترازبندی، فاصله دو دیوار را با چوبهای گرد به فاصله 30 سانتیمتر از همدیگر می­پوشاندیند و سپس بر روی آن­ها حصیر می­کشیدند و بر روی حصیر نیز مقداری نی، به ضخامت تقریبی ۶ سانمتیمتر پهن میکردند و بر روی آن­ها شفته کاهگلی ریخته و شیب بندی میکردند. در طریقه دوم بعد از نصب تیرهای گرد، آن­ها را از طرف بام تخته کوبی میکردند. این تخته کوبی بنام سقف پوش معروف بود. روی سقف پوش را با گل نیم کاه و خشت یا آجر مفروش می­کردند که به آن به اصطلاح پالانه» می­گفتند، و سپس عمل شیب بندی انجام می­شد و زیر سقف­ها را نیز قاب سازی می­نمودند. این قاب ها که از تخته و چوب بود انواع مختلفی داشت و زیبایی خاصی به ساختمان می­بخشید. ضمناً این سقف­ها را می­توان به نوعی عایق حرارتی محسوب نمود. چرا که از دو نوع پوشش بهره می­برد، یعنی از بالا روی تیرها حصیر و تخته و نی می­باشد و از داخل نیز به صورت قاب سازی می­باشد که بین این دو پوشش فضای خالی می­ماند که این فضا می­تواند عایق حرارتی محسوب شود (شاطریان، ۱۳۸۷).

۲) پوشش سقف به وسیله تیرآهن (طاق ضربی)

طریقه پوشش این نوع سقف­ها بدینصورت است که پس از اتمام کار نعل درگاه ­ها و یکی شدن دیوارهای ساختمان، تمامی دیوارها را به یک اندازه تراز می­کنیم و شناژ افقی را انجام داده و تیرها را بر روی آنقرار می­دهیم. در هنگام تیرریزی باید دقت شود فاصله تیرها از یکدیگر نسبت به نمره تیرآهن درست انتخاب شوند. چرا که در صورت بزرگ بودن دهانه تیرها، احتمال لرزش و خمش در تیرآهن افزایش یافته و در نتیجه موجب ریزش می­شود. معمولاً این دهانه را بین ۸۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر در نظر می­گیرند و برای جلوگیری از لرزش آن از میلگرد به صورت ی استفاده نموده و به تیرآهن­ها جوش داده می­شوند. طریقه پوشش این نوع سقف­ها که از آجر و ملات گچ و خاک می­باشد، به طریق ضربی که فشار وارده را به تیرآهن­ها منتقل می­کند و این فشار نیز توسط میل­های مهار جوش داده شده به تیرآهن­ها، خنثی می­شود (همان، 1387) پس از اتمام پوشش سقف از طرف پشت بام، اقدام به دوغاب ریزی می­نمایند، که به اصطلاح دوغاب گچ عسلی رقیق نامیده می­شود و خاصیت دوغاب ریزی این است که اولاً درزهای عمودی بین آجرها را پر می­کند و آن­ها را خوب به هم می­چسباند و از ریزش احتمالی آن جلوگیری می­کند. دوما اینکه آجرها را یکپارچه کرده و به صورت قالبی در می­آورد که در دل دو تیرآهن جای گرفته است. و سوماً اینکه، چون مقداری بر حجم گچ افزوده می­شود و تعداد دهانه ­های پوشش،به هر چند عدد که می­رسد، دهانه ­ها را با فشار اضافه حجم، به یک سقف کاملاً یکپارچه تبدیل می­کند و سقف در مقابل لرزش­ها و صدمات احتمالی به صورت واحد عمل خواهد نمود (شاطریان، ۱۳۸۷).

۳) پوشش سقف به وسیله دال بتنی

طریقه همانطوری که از اسم این نوع پوشش مشخص است، عمدتاً مصالح بکار رفته در این نوع پوشش ها از بتن و میلگرد می­باشد که با توجه به اهمیت و مقاومت سقف و کاربردهای آن، انواع مختلفی دارد. و ضخامت آن­ها با توجه به دهنه تیرها، در کمترین حالت 8 سانتیمتر و بیشترین حالت ۳۰ سانتیمتر در پارکینگهای طبقاتی مورد استفاده قرار گرفته است.

انواع سقف­های بتن مسلح زیر می­باشد.

الف) سقف­های بتن مسلح صفحه­ای ساده

این نوع سقف­ها برای دهانه­ های کوچک (کمتر از ۳ متر)مورد استفاده قرار می­گیرد. ضخامت این نوع سقف­ها با توجه به دهانه و بارهای وارده از ۸ تا ۲۰ سانتیمتر خواهد بود که می­توان این نوع سقف­ها را حتی در ساختمان­های باربر و نیمه فی و در نهایت ساختمان­های بتن آرمه اجرا نمود. نحوه اجرای آن بدین ترتیب است که دوسری مش (میلگردهای شبکه­ای به هم تنیده شده) را در بالا و پائین قالب سقف قرار می­دهیم و مابین این مش­ها را بوسیله میلگردهای خم شده و یا چوب ویا آجر از هم فاصله می­اندازیم تا هنگام بتن ریزی به همدیگر نچسبند. ضمناً حتما باید دقت شود که از تخته ­های ضخیم برای قالب استفاده گردد تا در موقع بتن ریزی، مش ها جابجا نشده و موجب ریزش سقف قبل از استحکام نگردد.

ب) سقف­های بتن مسلح دندانه­ای

این نوع سقف برای دهانه ­های بزرگ­تر از سه متر مورد استفاده قرار میگیرد. وبرای جبران نیروهای اضافی وارده به سقف از تیرهای فرعی استفاده می­شود که مابین تیرهای اصلی با فاصله­های لازم و معین قرار داده می­شوند تا بار سقف را به تیرهای اصلی منتقل کند. اگر این سقف را از پائین نگاه کنیم، ضخامت تیرهای مشاهده شده شبیه دندانه خواهدبود (کسمائی، ۱۳۸۲).

ج) سقف­های بتن مسلح مع

این نوع سقف­ همان سقف دندانه­ای می­باشد که به صورت مع اجرا شده است. و موارد استفاده آن در جاهایی است که به علت خاصی مجبوریم از این نوع سقف بنا به ضرورت استفاده نمائیم. چرا که عمده اعضاء بتن در قسمت کشش قرار گرفته که مجبور خواهیم بود از بتن زیادی استفاده کنیم و سقف سنگین­تر خواهد بود.

د) سقف­های بتن مصلح مضاعف

اگر دو سقف دندانه­ای و مع را با هم اجرا کنیم، سقف دوبل یا مضاعف خواهیم داشت. قالب بندی این نوع سقف­ها به مراتب خیلی مشکل­تر از سایر قالب بندی ها است، و در موارد خاصی مثل عبور لوله­ های آب و فاضلاب و نظایر آن، از این نوع سقف استفاده می­شود. بتن ریزی این نوع سقف­ها باید در دو یا چند مرحله انجام شود و کلاً زیاد مقرون به صرفه نیست.

ر) سقف­های بتن مسلح قارچ

به علت یکپارچه کردن تبر و تیرچه با سقف، نمای آن به صورت پلکانی یا قارچ مانند دیده می­شودکه به همین علت آنرا سقف قارچی می­گویند و عملکرد این نوع سقف بدین صورت است که تیر وتیرچه به صورت پله­ای با سقف یکی می­شوند.

س) سقف­های بتن مسلح با قالب­ها تو خالی

این نوع پوشش از بهترین ومقرون به صرفه ترین پوشش­ها می­باشد و نحوه عملکرد آن بدین صورت است که از ورقهای فی که به صورت تاوه و توخالی می­باشد به صورت قالب استفاده کرده و بعد از ترازبندی و چوب بسته زدن، در کنار یکدیگر قرار داده و بتن ریزی می­کنند. فاصله دندانه ­­ها و تیرچه ­ها از هم در این نوع سقف­ها کمتر بوده و ارتفاع آن­ها نیز نسبت به سقف­های دندانه­ای کمتر و سبک­تر و مقرون به صرفه تر است.

۴) پوشش سقف به وسیله تیرچه و بلوک

برای آشنا با اجرای سقف­های تیرچه بلوک بایستی نکات زیر را مد نظر داشته باشید تا از سقفی که بالای سرتان قرار خواهد گرفت مطمئن باشید (شاطریان، ۱۳۸۷).

ابتدا باید تیرچه ­ها روی پلهای اصلی (تیرهای فی) در ترازهای مورد نظر کارگذاری شوند. فاصله بین تیرچه­ ها با بلوکهای مجوف پر شده و پس از نصب میلگردهای حرارتی و میلگردهای تکمیلی براساس نقشه­ های اجرایی، بتن دال سقف ریخته می­شود. آرماتورهای اصلی تیرچه باید به طول ۱۵- ۱۰ سانتیمتر با تیرهای اصلی درگیر شوند و به هیچ وجه نباید این آرمارتورها را به تیرهای فی جوش داد. نظر به اینکه تیرچه ­ها به استثنای تیرچه ­های با جان باز، قبل از یکپارچه شدن سقف قادر به تحمل بار سقف نیستند، باید توسط تعدادی چارتراش و پایه (جک­ها یا شمعها) به نحو مناسب و مطمئنی نگهداری شوند. در موقع اجرا باید خیز مناسبی به طرف بالا به تیرچه­ ها داد تا پس از اجرا و یکپارچه شدن سقف و وارد شدن بارهای وارده این خیز حذف شود. مقدار خیز در کارگاه با تجربه به دست می­آید، معمولاً به ازای هر متر طول دهانه ۲ میلیمتر خیز در نظر گرفته می­شود. ضمناً موارد زیر نیز بایستی به هنگام اجرا مد نظر قرار گیرند.

الف) جکهایی که در زیر سقف­های تیرچه بلوک برای تحمل وزن بتن تازه رسیدن به مقاومت اولیه آن استفاده می­شود حداقل ۱۰ روزباید بدون تغییر باقی بمانند.

ب) استفاده از جک­ها (شمعها) نگهدارنده تیرچه ­ها برای بتن ریزی.

فاصله این جکها را می­توان طوری اجرا نمودکه به ازای هر دو متر طول تیرچه حدود ۲ میلیمتر وسط تیرچه را بالاتر نگهدارد تا بعد از بتن ریزی این خیز حذف شود.

ج) در این مورد باید دقت شود که سر تیرچه­ ها از بال تیرآهن جدا نشده باشد. گاهی بر اثر بی دقتی در نصب جکهای زیر سقف تیرچه­ ها از روی بال تیرآهن جدا شده و بالاتر قرار می­گیرد. این جکها باید به نحوی اجرا شودکه میلگردهای دو سر تیرچه روی بال تیرآهن قرار گیرد.

د) در صورتی که تیرچه به یک تیرآهن منتهی میگردد می­بایست با استفاده از میلگرد ممان (لنگر) منفی، تیرچه به تیرآهن مهار شود تا در زمان زله دچار گسیختگی نگردد.

ر) ضخامت بتن بر روی سقف باید حداقل ۵ سانتی متر باشد. برای آنکه بتوانیم این ضخامت را به دست آوریم کافی است حدود ۴ قطعه نیمه آجررا بر روی ۴ نقطه مختلف از بلوک­های سقفی قرار دهیم، بتن می­بایست پس از اجرا لبالب آجرها گردد.

س) بتن مصرفی بر روی سقف حتما می­بایست به صورت یکپارچه اجرا شود و نباید بین بتن ریزی فاصله­ایی ایجاد گردد. چون بتن ریخته شده و رها شده که سفت شده است و هنگام ریختن بتن سقف باعث از بین رفتن مقاومت این قسمت می­شود. بتن ریزی نباید در چند مرحله با فاصله زمانی زیاد انجام شود. ریختن قسمتی از بتن و گذشت زمان طولانی (بیش از چند ساعت) باعث خرابی عملکرد سقف و کاهش مقاومت آن می­شود. قبل از بتن ریزی باید سقف ازهرگونه آلودگی همچون بتن خشک شده، شن و ماسه و یا خرده­ های سفال در مقاطع حساس همچون محل اتصال تیرچه به سقف پاک شود (مجتهد زاده، ۱۳۵۳).

در موردزمان برچیدن پایه­ ها و پایه­ های اطمینان، باید مندرجات آیین نامه بتن ایران مراعات گردد.

۵) پوشش سقف به وسیله سقف­های پیش ساخته

این نوع سقف­ها به صورت مستقل بوسیله بتن و میلگرد در کارخانه ساخته شده و در محل ساختمان نصب میگردند، و در هنگام اجرا نیز سریتر تمام می­شوند و بیشترین استفاده آن در سوله ­ها و کارخانه­ ها، با دهانه ­های بزرگ می­باشد. این نوع سقف با عرض 5/2 متر و طول  5/17متر با امکانات نصب پنجره برای تأمین نور از سقف تهیه می­شوندو وزن بار زنده و مرده این نوع سقف­ها 450 کیلوگرم بر هر مترمربع می­باشد. نحوه اجرای آن بدینصورت می­باشد که بعد از تراز کردن دیوارهای ساختمان و شناژبندی، بر روی دیوار، سقف­های پیش ساخته 5/2 متری را در کنار یکدیگر چیده و سپس از قسمت سقف نسبت به مراحل بعدی پوشش آن، اقدام می­نمایند.

۶) پوشش سقف به وسیله یونولیت

نیسکوفوم» نوعی پلیمر پلی استایرن قابل انبساط می­باشد که تحت شرایط ویژه­ای تولید می­شود.این نوع پلی استایرن بدلیل داشتن شکلی خاص شبکه­ای و خواص فیزیکی منحصر به فرد، کاربردهای وسیعی در زمینه عایقهای صوتی و حرارتی، پانلهای ساختمانی و همچنین تهیه قطعات بسته بندی پیدا کرده است.

مصارف ساختمانی و صنعتی

ورقهای نیسکوفوم در فشردگیهای مختلف از ۱۰ الی ۳۰ کیلوگرم بر متر مکعب و ابعاد ۲۰۰*100 سانتیمتر و ضخامتهای مختلف تولید می­شود. ضریب انتقال حرارتی پائین نیسکوفوم باعث شده است که بعنوان عایق حرارتی و بطور گسترده در ساختمانها و سردخانه ­ها و کانتینرهای حمل مواد غذایی و دارویی مورد استفاده قرار گیرد. استحکام بالا، وزن بسیار کم، قابلیت شکل پذیری فوق العاده و قیمت تمام شده ناچیز، خواص بارزی است که موجب شده است در بسته بندی انواع قطعات و وسایل الکتریکی، خانگی، خودرو و همچنین در بلوکهای ساختمانی بجای بلوکهای سیمانی مورد استفاده قرار گیرد. نحوه اجرای آن بدین ص.ورت است که در این نوع پوشش فاصله تیرچه­ ها 60 سانتیمتر بوده و ارتفاع بلوکها ۲۰ الی ۲۵ سانتیمتر می­باشد، و به اندازه ۵ سانتیمتر بتن بر روی آن ریخته می­شود. قسمتهای پائین آن به صرت شیار مانند بوده که آغشته به ژل مخصوص جهت چسبیدن گچ می­باشد و همچنین ضد آتش می­باشد. این نوع پوشش در برج­ها و ساختمانهایی که وما، سبک بودن وزن ساختمان یک ضرورت می­باشد، کاربرد دارد.

۷) پوشش سقف بوسیله سقف­ های کاذب

یکی از نکات بسیار مهم که در ساختمان سازی باید به آن توجه شود، صرفه جویی درمصرف انرژی برای گرم کردن و سرد کردن ساختمان است. عوامل متعددی در این صرفه جویی موثراند که یکی از آنها دوجداره کردن سقف است، با ایجاد سقفی در زیر سقف اصلی که اصطلاحاً به آن سقف کاذب گفته می­شود. می­توان محاسن زیر را بوجود آورد (حاتمی، ۱۳۸۰)

۱- عایق حرارتی مناسب

۲- عایق صوتی مناسب

۳- محلی برای عبور کانالهای تأسیساتی بدون اینکه دیده شوند.

۴- کوتاه ترین ارتفاع سقف از سقف کاذب استفاده می­شود مخصوصاً در محلهایی از ساختمان که احتیاج به سقف بلند ندارد نظیر حمام و توالت

چون هدف از سقف کاذب خاصیت برابری آن نیست، بنابراین هر قدر سبکتر و ظریفتر اجرا شود، مناسب­تر خواهد بود. بعضی انواع آن بار خود را به دیوارهای کناری منتقل می­کنند و نوع دیگری معلق هستند، یعنی وزن آن­ها را سقف تحمل می­کند. این سقف­ها بسیار متنوع بوده و با مصالح و شکل­های گوناگون ساخته می­شوند. در زیر بعضی از انواع آن به اختصار شرح داده می­شود.

۱- سقف کاذب آجری

هرگاه تیرآهن پوشش سقف نمره ۲۰ به بالا باشد و طاق ضربی در آن انجام شود. مقدار زیادی از بالای طاق خالی می­ماند و باید آنرا با مصالح مختلف پر کرده که این عمل باعث سنگینی سقف خواهد شدوممکن است خیز تیرآهن از حد مجاز زیاد تر شود. برای رفع این نقص می­توان با اجرای سقف کاذب اولاً: سقف اصلی را سبک کرد، ثانیاً: عایق حرارتی و صوتی خوبی بوجود آورد و در صورت وم لوله­ های تأسیساتی را از آن عبور داد. نحوی اجرای آن به این ترتیب است که به جان تیرآهن نبشی جوش می­دهند. پس از اینکه زدن طاق اصلی تمام شد در زیر آن یک طاق ضربی دیگر به اندازه ضخامت آجر ۵ تا ۵/۵ سانتیمتر میزنند. روی طاق ضربی اصلی دوغاب گچ می­ریزند و پس از شیب بندی و عایق کاری پوشش نهایی را انجام می­دهند. زیر سقف کاذب را هم با اندود مناسب که معمولاً گچ و خاک و گچ پرداختی است می­پوشانند.

۲- سقف کاذب با استفاده از رابیتس

استفاده از رابیتس برای اجرای سقف­های کاذب بسیار متداول است. رابیتس عبارت است از شبکه­ای از ورقهای گالوانیزه به قطر 2/0 تا 5/0 میلی متر و بعرض 60 و طول 250 سانتیمتر و مساحت هر ورق آن 5/1 متر مربع است. وزن آن سبک و با قیچی ورق بر، براحتی بریده می­شود و می­توان آن را به شکل­های دلخواه درآورد. روش اجرای آن به این ترتیب است که ابتدا میلگردهایی را به سقف آویزان می­کنند. سپس به آویزها تعدادی سپری جوشمی­دهند که این سپری­ها شبکه اصلی سقف کاذب را تشکیل می­دهند. تمام سپری­­ها باید در یک ارتفاع و تراز باشند. جهت عمود بر سپری­ها شبکه­ای از میلگرد بوجود می­آورند.

برای این منظور تعدادی میلگرد به فاصله ۳۰ سانتی متر از هم به زیر سپری جوش می­دهند. پس از اجرای شبکه و اطمینان از استحکام آن، رابیتس را به وسیله مفتول به میلگردها وصل کرده و رابیتس را از زیر اندود میکنند (مقیمی اسکویی، ۱۳۸۵).

۳- سقف کاذب با استفاده از صفحات آگوستیک

صفحات آگوستیک یکی از بهترین پوششها برای بوجود آوردن سقف کاذب هستند.این سقف، عایق بسیار خوبی از نظر صورت است ودر عین سادگی، از زیبایی خاصی برخوردار است. نوع ساده وسوراخدار آن بیشتر مورد استفاده قرار می­­گیرد. با افزودن یک لایه پشم شیشه و یک ورق آلومینیوم بر کاربری آن اضافه می­شود و معمولاً در اماکن عمومی مانند سینما، تئاتر، استودیو و سالن های کنفرانس استفاده می­شود.

4- سقف کاذب با استفاده از قطعات پیش ساخته گچی

با قالب گیری ملات در کارخانه، قطعات سبکی تولید می­شود به شکل­های مسطح، برجسته و در اندازه­ های مختلف، یک نوع متداول آن62*62 سانتیمتر و وزن یک متر مربع آن ۱۵ کیلوگرم است. اتصال این صفحات به شبکه چوبی که در زیر سقف ایجاد می­کنند، براحتی و سرعت توسط میخ و یا پیچ انجام می­شود. امتیازات این صفحات عبارتنداز: ۱- سبک هستند ۲- سریع و آسان نصب می­شوند ۳- هر قطعه به آسانی قابل تعویض است ۴- در مقابل آتش مستقیم مقاوم هستند ۵- عایق گرما و سرما و صدا هستند ۶- پس از نصب برای رنگ آمیزی آماده است.

استفاده از یونولیت برای کاهش میزان تبخیر در کشت یونجه تحت محیط گلخانه ای

pic2

آب یکی از مهمترین فاکتورهای حیاتی جهت رشد گیاهان است . نیاز آبی اکثر گیاهان زراعی تحت شرایط گلخانه ای به دفعات و با مقادیر حساب شده در تمام طول دوره رشد گیاه باید تامین شود. با تبخیر سطحی و جذب آب به وسیله گیاهان به تدریج آب خاک کاهش می یابد و به محدوده ای کمتر از ظرفیت زراعی می رسد. گیاه تنها قادر است رطوبت موجود در محدوده بین ظرفیت زراعی و نقطه  پژمردگی را جذب کند. در آزمایشات گلخانه ای که خاک گلدان ها یکنواخت است توسعه ریشه ها در لایه های بالایی بیشتر از لایه های زیرین است و با خشک شدن خاک سطحی، گیاه آب موجود در خاک زیرین را جذب می کند  تا به نقطه پژمردگی برسد. تنش زیاد رطوبت موجب می شود که ریشه ها کم و بیش به خواب رفته و رشد دوباره آنها پس از آبیاری مجدد کند شود. یکی از مشکلات کشت گلخانه ای پروژه ها کاهش آب سطحی گلدان ها به ویژه در دمای زیاد تابستان است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر کاربرد پوشش قطعات کوچک یونولیت بر روی سطح خاک گلدان ها جهت کاهش تبخیر صورت گرفت. نتایج نشان داد که مقدار تبخیر در گلدان های پوشیده شده توسط قطعات کوچک یونولیت کمتر از گلدان های بدون پوشش بوده است. حفظ رطوبت دائمی در خاک گلدان های پوشش دار، سبب افزایش رشد و کیفیت بهتر گیاه کاشته شده در این گلدانها گردیده است.

 

آب مصرفی گیاه مقدار آبی است که در اثر تبخیر از سطح خاک و تعریق بوسیله گیاه در طول فصل رشد از دست می رود . تغییرات مقدار آب مصرفی در گیاهان مختلف زیاد است. در اثر جذب آب، خاک اطراف ریشه خشک می شود . هنگامی که اب از نواحی مرطوب به سمت ریشه حرکت می کند مواد غذایی محلول در آن هم منتقل می شود[1] . رطوبت خاک اثر بسیار مهمی روی جذب عناصر غذایی به وسیله گیاه دارد. با افزایش میزان رطوبت خاک از نقطه پژمردگی تا ظرفیت  زراعی مقدار جذب عناصر غذایی در خاک نیز افزایش می یابد. پتانسیل رطوبتی خاک در نقطه ظرفیت زراعی بالاست این باعث می شود که گیاه براحتی آب را دریافت کند. تا خشک تر شدن خاک هدایت آبی کم شده و در نتیجه حرکت آب به طرف ریشه و جذب کندتر می شود . سرانجام اگر آبی به خاک اضافه نگردد و سرعت از دست دادن رطوبت توسط گیاه بیشتر از سرعت جذب رطوبت بوسلیه گیاه باشد کمبود رطوبت ایجاد می شود.

این ابتدا بصورت عارضه و در نهایت به صورت پراکندگی در گیاه ظاهر می شود. [2] . جذب مواد غذایی از خاک خشک امکان پذیر نیست. اغلب کم ابی علائم کمبود مواد غذایی را در گیاهان بوجود می آورد. که با ابیاری بکلی برطرف می شود . کمبود فسفر، ازت و بر در اراضی دیم بیشتر مربوط به کم ابی است. تثبیت فسفر و پتاسیم خاک در رطوبت کم بیشتر و سریعتر انجام می شود ولی آبیاری مرتب به تدریج این عناصر را به صورت قابل جذب در می آورد . تاثیر کودهای مختلف با ابیاری شدت می گیرد. [3] . گیاهان مواد غذایی را به صورت محلول جذب می کنند . به ازای هر کیلوگرم ماده خشک  تولید شده توسط گیاه 1000-200

و نوع خاک بستگی دارد. درصد حجمی آب در خاک های شنی 50-40 درصد و در خاک های متوسط حدود 50 درصد و در خاک های رسی 60 درصد است. البته کل این میزان رطوبت قابل جذب توسط گیاه به حساب نمی آید . کاهش و افزایش رطوبت هر دو از عوامل محدود کننده رشد گیاه محسوب می شود .

هنگامی که ریشه ها در معرض دوره های متعدد خشکی قرار می گیرند، رشد آنها در دوره های دوم و سوم کمتر از دوره اول می شود . ظاهراً تنش زیاد رطوبت موجب می گردد ریشه کم و بیش بخواب رفته و رشد دوباره آنها پس از آبیاری مجدد کند است. کمبود آب نه تنها مانع بزرگ شدن ریشه شده بلکه باعث چوب پنبه ای شدن و کاهش توانایی آن در جذب مواد غذایی می شود [3].

نکته مهمی که در محاسبه میزان آب مورد نیاز گیاه بایستی مد نظر قرار گیرد این است که عملاً از زمانی که خاک به حد اشباع می رسد تا زمانی که به حد ظرفیت زراعی می رسد تنها بخشی از آب مورد استفاده قرار می گیرد. در نتیجه حد بالای رطوبت قابل وصول دقیقاًٌ ظرفیت  مزرعه نمی باشد. تحت شرایط گلخانه ای که خاک در گلدانها یکنواخت است توسعه ریشه ها در لایه های بالایی خاک به خاطر وجود اکسیژن بیشتر است. با مصرف آب و خشک شدن خاک سطحی، گیاه آب مورد نیاز خود را از لایه های زیرین دریافت می کند . زمانی که میزان رطوبت موجود در خاک کم باشد رشد ریشه و اندام های هوایی کاهش خواهد یافت. فراهم کردن مقدار آب ، مواد غذایی و اکسیژن کافی در محیط ریشه برای به دست آوردن حداکثر محصول کافی نیست. بلکه خاک هم باید دارای عواملی که مانع رشد گیاه است نباشد. یکی از مشکلات  پروژه های تحقیقاتی گلخانه ای، کاهش سریع آب سطحی گلدان ها به ویژه در دمای زیاد تابستان است. در این تحقیق به منظور کاهش تبخیر آب سطح گلدان ها از پوشش یونولیت خرد شده روی سطوح خاک گلدانها استفاده شد . کار در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که میزان تبخیر در گلدان های با پوشش یونولیت کمتر از بدون پوشش یونولیت بوده است . همچنین گیاهان کاشته شده در گلدانها با پوشش یونولیت به علت حفظ رطوبت دائمی رشد بیشتری داشته اند.

مواد و روش ها

تعداد 8 گلدان برداشتیم. در هر یک 500 گرم خاک زراعی ریختیم. سپس به هر یک از گلدان ها تا رسیدن خاک به حدود 70-80  درصد ظرفیت زراعی آب افزوده شد . بعد گلدانها وزن شدند . در مرحله اول بر روی سطح خاک 4 گلدان را با تکه های خرد شده ی یونولیت پوشاندیم و 4 گلدان بدون پوشش نگه داشتیم. مدت هفت روز هر روز گلدانها را وزن کردیم تا میزان تبخیر  در تیمارها اندازه گیری شود . در مرحله دوم از همین خاک زراعی مجدداً برداشتیم و در 8 گلدان 500 گرم خاک ریختیم. به خاک گلدانها تا حدود 80 درصد ظرفیت زراعی آب ریختیم. سپس در هر یک از گلدان ها تعداد 5 بذر یونجه کاشته شد . روی سطح 4 گلدان با یک لایه یونولیت خرد شده پوشیده شد و 4 گلدان دیگر را بدون پوشش گذاشتیم . هر روز قبل از آبیاری گلدان ها توزین شدند و سپس به هر گلدان 60 سی سی آب ریخته شد . پس از سبز شدن جوانه ها آبیاری به 3  روز یک بار کاهش یافت. هر دفعه قبل از آبیاری گلدانها وزن شدند تا کاهش آب هر گلدان مشخص شود. مقدار  آب اضافه شده به تمام گلدانها در زمان آبیاری یکسان در نظر گرفته شد . پس از چهار هفته رشد گیاهان با هم مقایسه شد . گیاهان کاشته شده را زا گلدان در آورده، خشک نموده و سپس وزن کردیم.

بحث و نتیجه گیری

خاک مورد استفاده در این پژوهش بافت لومی داشت . اسیدیته آن 6/7 و هدایت الکتریکی آن 1275 میکرو زیمنس بود. وزن رطوبت باقیمانده در گلدانهای دارای پوشش یونولیت در مقایسه با گلدان های فاقد پوشش وجود دارد ( شکل 1) . در مرحله اول که گلدانها بدون بذر بودند  مشاهده شد که میزان کاهش رطوبت در روز اول در گلدانهای دارای پوشش یونولیت می باشد . در مرحله دوم که بذر یونجه در گلدانها کاشته بودیم نتایج نشان داد وزن گیاه کاشته شده در گلدانهای با پوشش یونولیت به دلیل حفظ رطوبت دائمی بیشتر بوده است.


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها